Sven Kramer's drama

Mike ligt al sinds de opening van De Spelen hele nachten wakker om alles te kunnen volgen. Dat sportvirus heb ik dan gelukkig niet overgenomen. Wel had ik me gisteren lekker op de bank geïnstalleerd om de verrichtingen op het Canadese ijs te aanschouwen. Fris gedoucht met een dekentje op de bank, hondjes erbij, dumbell met een vijftienjarige Glenlivet gereed en in opbouwende spanning voor de koningsrit. Getver, ga ik me dan toch nog ontpoppen als sportfanaat?

Afijn, nadat Bob de Jong toch nog verrastte met een versnelling aan het slot van zijn rit stond Sven Kramer al te trappelen van ongeduld. Dit was zijn moment. Jaren voorbereiding en training onder bezielende leiding van Gerard Kemkers moesten leiden tot een gouden climax. Met kloppende aderen zagen we ronde na ronde zijn voorsprong op de andere deelnemers vergroten. Een evident geplaveide weg naar eeuwige olympische roem.

En zoals in elk goed verhaal ontbrak ook hier de plotwending niet. Gerard wees driftig naar de binnenbaan. De verkeerde baan. Sven keek vertwijfeld maar deed zoals elke sportman zou doen. Hij volgde de aanwijzing op: de voortdenderende hogesnelheidstrein onherroepelijk rangerende op een dood spoor. In het stadion ontstond onrust. Gerard Kemkers moest wel door het (kunst) ijs willen zakken maar zette zijn coaching naar Sven voort. Pas na de zinderende maar waardeloze finish werd de euforie van Sven vervangen door frustratie. Terecht woedend op zijn trainer maar de race was gelopen. Hij speelde geen rol meer.

Groot respect heb ik voor Sven hoe hij de pers na de rit te woord stond. Zonder af te doen aan de enorme blunder van zijn trainer viel hij hem niet af. Het was gewoon een kapitale fout met de slechts denkbare timing. Hoofdsponsor Essent liet in het reclameblok weten dat zij '... nog steeds achter Sven Kramer staan ...'. Ben benieuwd of dat ook nog (financieel) geldt als het sponsorcontract met hem wordt heroverwogen. Ze hadden immers grootse plannen met hem.

Terwijl het drama zich ontvouwde keek de gedoodverfde tweede man, Lee Seung-Hoon, hoopvol naar het scorebord. Hij schoof een plekje in het klassement omhoog. De koning is dood. Lang leve de koning. Dat is ook sport.