En ze leefden nog lang en gelukkig

Precies een week geleden alweer. Maanden, wat zeg ik, mááánden van voorbereiding hadden vrijdag hun climax. De heren stapten in het huwelijksbootje. Ondergetekende was de master of ceremonies, zoals een collega dat mooi formuleerde. De dag begon al goed want onderweg naar de huwelijkslokatie in Nijmegen bleek er een behoorlijke file te staan. Met ruime vertraging begonnen we de dag met een pittige lunch met de familie. Ondertussen zat de ambtenaar van de burgerlijke stand haar speech te oefenen en daar had ze dus ruim te tijd voor. Iets meer dan een uur over tijd begonnen we eindelijk met de officiële handeling van de dag. De ceremonie was mooi, intiem en persoonlijk. En het hoge woord kwam eruit: ja in tweevoud.

Het tweede deel van de dag speelde zich af in Rhenen, bij Tante Loes. Drieenhalf uur na onze verlate lunch schoven we wederom aan tafel. Want een diner stond op het programma. Ook hier hadden we heerlijk gegeten en werd het bruidspaar getrakteerd op cadeaus van de familie. Propvol rolden we naar de bovenzaal want daar zou het feest plaatsvinden. En nadat iedereen zijn plekje had gevonden en geanimeerd aan de babbel was, startte DJ Fons The Wiz en gaven Dennis en Niels hun openingsdans. Superknaller natuurlijk om het feest te openen en het zette meteen de toon voor de rest van de avond. En nadat de heren waren getrakteerd op een aubade door de familie en zich later in het zweet werkten voor een Body Pump demonstratie, mocht ook ondergetekende zich in op het feest storten. Het werd een gezellige avond tot in de kleine uurtjes.

Na het inpakken van de cadeaus hadden we een overnachting in Hotel De Wereld in Wageningen om de festiviteiten de volgende ochtend af te sluiten met een gezamenlijk ontbijt.

Het allerbeste jongens!

De dag erna mocht ik alweer vertrekken voor een drukke trainingweek in Netvorice, Tsjechië. Alleen dit weekend nog even een paar dagen Praag en dan weer terug naar een normaal leven.