08 april 2009

Weer terug

Daar zijn we dan weer. Na twee ontspannen weekjes bij onze Westindische broeders op St Maarten en Curaçao moeten we er weer aan geloven.

St Maarten was heerlijk; we hebben ons propvol gegeten aan de heerlijke gegrilde hamburgers, dradu (vis) en karko (schelp). Overdag hebben we het slenteren door Philipsburg afgewisseld met de diverse stranden en tripjes over het eiland. Aan de Franse zijde bezochten we een gezellige avondmarkt nadat we daar eerst de keuken hadden geprobeerd. 's Avonds hebben we van alles gedaan: van de restaurants tot aan de bios en natuurlijk ook nog even naar de lokale uitgaansgelegenheden op Simpson Bay. Voor de reggaeton moet je bij Soggy Dollar zijn. Hier ging het publiek uit zijn dak bij de hit van DJ Flex Te Quiero.

Carl had ons gastvrij opgenomen in zijn nieuwe huis welke uitkeek op de oceaan en strategisch tussen Philipsburg (shoppen, strand) en Simpson Bay (uitgaan) lag. En ik ben ook weer bij met mijn filmkennis want de blue ray speler moest natuurlijk wel worden getest. Uiteraard hebben we nog wat gegeten met Julia, Bert en Arthur (familie Mike) en hebben we na twee jaar ook weer wat afgesproken met Danny en Luduina. Alsof de tijd heeft stilgestaan.

Helaas alweer veel te snel gingen we naar Curaçao waar Hubert en Nina ons hun gastenverblijf ter beschikking stelden. Hier hebben we gewerkt aan onze fotocollectie van de landhuizen en lokale huisjes. Gelukkig hebben we hier ook weer veel van de lokale keuken geproefd. Dat wordt weer hard werken om weer fit te worden want al dat liggen op het strand met eten en cocktails is niet erg bevorderlijk. Op donderdag gingen we naar Westpunt voor de mooie rustige baaien. Hier kwamen zelfs een groep schildpadden ons vergezellen! Nadat we de lokale economie hadden gesponsord (...), de familie weer hadden gezien en supermarkt weer voor kruiden hadden afgesjouwd kwam het einde van de reis alweer in zicht. Dus met gepaste tegenzin weer in het vliegtuig voor de lange thuisreis.

Gelukkig scheen de zon uitbundig toen we in Nederland aankwamen. Dan doet het allemaal toch een beetje minder pijn. Nu nog afkomen van de jetlag...

Labels: