16 januari 2009

Tina: The Bitch Is Back!


Weet je nog? Uitgerekend terwijl ik met vakantie was in de Verenigde Staten en de Antillen, begon in Nederland de voorverkoop van de Europese tournee van Tina Turner. Dus ik had wat vriendjes gemobiliseerd om kaarten voor me te regelen. Dit lukte. Sterker nog, zowel beide concerten in Nederland (21 + 22 maart) als een voorproefje in Keulen, Duitsland. En dat voorproefje was gisteren. Dan nemen we geen risico, dus dagje vrij en al vroeg naar Keulen waar we rond 15:30 uur aankwamen. Auto geparkeerd bij de Arena waar het concert was en met de tram nog even de binnenstad in want op een lege maag kun je geen concert bezoeken, toch? We hadden vaste plaatsen midden in de arena dus we hoefden niet met slaapzak voor de deur. Maar toch, ruim op tijd (wat op zichzelf al een uitdaging voor me is ...) meldden we ons aan de deur en zochten ons plekkie op.

En dan het concert. Gelukkig geen voorprogramma van een wazig Heimat idool maar alleen de hoofdact. Dus daar zit ik met een door adrenaline gedrogeerd lijf te wippen op de stoel tot de lichten uitgingen en het robijnrode gordijn voor het podium wordt geopend. Het begint al goed met Steamy Windows. Gevolgd door meer werk uit haar top jaren (ik zal de verrassing niet verpesten voor iedereen die misschien nog naar haar concerten in Nederland gaan). En, al ben ik dan misschien niet objectief, maar ze ziet er fantastisch uit voor 69 jaar! Geflankeerd door jonge wervelende dansers en haar band (waarvan veel uit de originele bezetting!) blijft ze toch het middelpunt van de show. Naast nummers die we natuurlijk allemaal meegeblêren, verrast ze zelfs nog door Jumping Jack Flash en It's Only Rock 'n' Roll van de Rolling Stones te spelen. En dat natuurlijk op haar eigen energieke wijze. Mijn god, dat wijf is niet kapot te krijgen! Na Golden Eye, waarvan ze zelfs de hoge noten haalde, stond de zaal op z'n kop. Jong en 'seasoned' zouden de Engelsen zeggen; een divers publiek. Dat is het leuke van Tina, een brede aanhang zal ik maar zeggen. We hadden tussendoor een pauze wat voor mij een unicum was maar schijnbaar voor onze Duitse buren niet zo bijzonder. Anyway, na de pauze ging het verder met allemaal bekend werk en na Nutbush City Limits op dezelfde lift als tijdens de Wildest Dreams Tour, sloot ze af met het ingetogen Be Tender With Me Baby. Tussendoor waren er een aantal acts van ninja-dansers; schijnbaar gaat het verkleden tussen de nummers door niet meer zo snel als vroeger maar al met al, weer een top concert! Waarvan ik niet gedacht had het nog een keer mee te maken na haar laatste topper de Twenty-Four Seven Tour.

Nog 64 nachtjes slapen tot haar volgende concert ... (zucht)

Labels: