Appelpop 2008
Vrijdag op de eerste avond van Appelpop was het gelukkig droog al was het wel modderig door de regenbuien van eerder op de dag. We dachten dat het erg druk zou zijn maar dat viel gelukkig mee. Gewoon gezellig in een goedgevulde warme tent. En samen met de b.v.d.s.* en Floor stonden we te genieten van de muziek. We raakten warempel nog aan de babbel met een groep bezoekers uit de omgeving van Tilburg, Brabant, want Appelpop is zo langzamerhand een begrip in Nederland geworden. Nadat Pascal van Blof de laatste nootjes uitkraamde, stroomde de tent weer langzamerhand leeg.
Op zaterdag was de drukte nog een graadje erger want gelukkig was het droog (en koud) maar wij waren niet de enigen die dat hadden ontdekt. Met ons nog zo'n 40.000 anderen. Dus met lasagna gevulde buikjes vertrokken Birgit, Annemarie en ik naar de Waalkade want daar trad Kane op. Mike zou wat later komen en Menno ging weer terug nadat hij ons had afgezet omdat hij op onze honden moest passen. Ehm, oh nee, hij had rugproblemen dus kon niet lang staan. Door alle drukte was het moeilijk te bellen of te sms'en dus van onze verwachte grote groep bleef er niet zoveel over. Nadat we na Kane een rondje over het terrein hadden gelopen liepen we weer naar binnen voor Guus Meeuwis. Daar liepen we prompt Dennis & Niels tegen het lijf (tussen alle bezoekers!) die ook al hadden geprobeerd ons te bereiken. Het was propjedruk in de tent en Guus had de stemming er snel in. Duizenden keeltjes die meeblerden op zijn muziek. Annemarie kende trouwens veel nummers, zou ze geoefend hebben? Mike hebben we niet meer gezien. Hij kon niet bij ons komen en wij konden elkaar niet bellen. Gelukkig kwamen we hem weer tegen toen wij weer naar huis gingen. Het was weer een gezellig feestje. Maar volgend jaar toch maar een vaste plek afspreken in plaats van elkaar bellen.
* = boys van de sportschool
Op zaterdag was de drukte nog een graadje erger want gelukkig was het droog (en koud) maar wij waren niet de enigen die dat hadden ontdekt. Met ons nog zo'n 40.000 anderen. Dus met lasagna gevulde buikjes vertrokken Birgit, Annemarie en ik naar de Waalkade want daar trad Kane op. Mike zou wat later komen en Menno ging weer terug nadat hij ons had afgezet omdat hij op onze honden moest passen. Ehm, oh nee, hij had rugproblemen dus kon niet lang staan. Door alle drukte was het moeilijk te bellen of te sms'en dus van onze verwachte grote groep bleef er niet zoveel over. Nadat we na Kane een rondje over het terrein hadden gelopen liepen we weer naar binnen voor Guus Meeuwis. Daar liepen we prompt Dennis & Niels tegen het lijf (tussen alle bezoekers!) die ook al hadden geprobeerd ons te bereiken. Het was propjedruk in de tent en Guus had de stemming er snel in. Duizenden keeltjes die meeblerden op zijn muziek. Annemarie kende trouwens veel nummers, zou ze geoefend hebben? Mike hebben we niet meer gezien. Hij kon niet bij ons komen en wij konden elkaar niet bellen. Gelukkig kwamen we hem weer tegen toen wij weer naar huis gingen. Het was weer een gezellig feestje. Maar volgend jaar toch maar een vaste plek afspreken in plaats van elkaar bellen.
* = boys van de sportschool
Labels: Muziek
<< Home