Schuitje varen

Even wat onwennig maar al gauw driftig peddelend gingen we dan op pad. Ingestapt in Enspijk met als einddoel de rustplaats in Rhenoy; dat moest ons toch wel lukken. Op het rustige water van de Linge gaven we elkaar eerst nog de nodige tips hoe dit allemaal toch echt het handigst zou gaan. Terwijl Dennis zich de blaren op de handen roeide, bekeek Mike het allemaal maar op zijn gemak en vormde de bezemwagen ... ehm, -boot. En bij gebrek aan een regenbuitje had Jasper zichzelf inmiddels maar kletternat gespetterd.
In Rhenoy aangekomen wilde we onszelf even lekker verwennen met een vette hap maar dat ging niet door. Ik had weer eens een stel kerels bij me zonder geld. En aangezien het fenomeen pinautomaat daar nog niet was geïntroduceerd, moesten we ons beperken tot een simpel bakkie leut.
Op de terugweg rook Mike de thuishaven weer dus hij ging er in een spurt vandoor: die hebben we dan ook niet meer gezien. Overigens hadden wij er zelf ook behoorlijk de gang in hoor want we haalden een groepje in, die al aan de terugweg bezig was, terwijl wij nog heen peddelden. Afijn, gelukkig zijn we droog gebleven. En na een afzakkertje en stoofpotje thuis ging iedereen weer zijns weegs.

Zou er nog iemand vandaag met spierpijn uit bed zijn gestapt?