Verjaardagsmarkt

En ja hoor. Zaterdag was het dan zover. Weer een jaartje ouder. De grijze haren krijgen zo langzamerhand de overhand; nog even en ik kan doorgaan voor postduif. Bij mij zijn er maar twee opties in geval van verjaardagen. Of ik vier het groots met ladingen hapjes en drankjes, of ik vier het niet. Met alle perikelen van het afgelopen jaar was het wel leuk geweest weer eens een feestje te hebben maar eerlijk gezegd stond mijn hoofd niet naar gastheer spelen voor een aanzienlijke groep. Dan maar weer een oud en beproefd middel uit de kast gehaald: wij gingen er een paar daagjes tussenuit, saampjes met de doggies. Om in de eindejaarsstemming te komen hadden wij een hotel geboekt in Aken (Aachen) om daar het eerste weekend van de kerstmarkt te bezoeken. Pa en ma zijn al een paar weekjes bezig met het opknappen van de keuken en de hal, en hadden ook wel zin in een verzetje dus gingen lekker met ons mee.

Vrijdags kwamen we begin van de middag aan waarna we meteen naar de binnenstad togen. De stad maakte wel een leuke indruk maar het pleintje met kerstkraampjes viel erg tegen. Navraag leerde ons gelukkig dat de kerstmarkt op de grote markt was, rondom de Dom, en daar waren wij nog niet geweest. Na een wandelingetje door de eeuwenoude straatjes, koffie en een weisenbier in de bar, kwamen we aan op de markt. En ja hoor, daar moesten we zijn. Ontelbare kraampjes met allerhande crea dingetjes, kunst, speelgoed en eten. Veel eten. Heel veel eten. Als er één ding is wat de Duitsers goed kennen is dat een worstkraampje runnen. Bratwurst, Rostwurst, Krakauwurst enz. En wegspoelen met een biertje natuurlijk. En je kent het spreekwoord: when in Rome, do as the Romans do. Dat hadden we dus gedaan. En om zeker te weten dat het lekker was, ook nog maar ééntje van de buurman.

Bij het parkeren hadden we blijkbaar niet al te goed opgelet want de route teruglopen naar de auto was nogal toeristisch (eufemisme voor behoorlijk omlopen). Maar goed, we moesten de worst er immers weer aflopen, niet? Xara begon al te slenteren en moesten we in de achterbak tillen, de stakkert.

Zaterdag was de grote dag maar een cadeautje zat er niet in want die had Mike thuis laten liggen (bobo). En ontbijt op bed zat er blijkbaar ook al niet in. Dus zijn we maar weer op pad gegaan om te shoppen. We zijn naar een lokale woninginrichting megastore geweest, op loopafstand van het hotel. Daar hebben we een serie nieuwe kerstballen ingeslagen want vorig jaar zijn er behoorlijk wat gesneuveld. 's Middags nogmaals over de kerstmarkt gegaan waarna we aansluitend hebben gegeten bij een balkanrestaurant. Om Holiday Inn te sponsoren hebben we de avond maar in de hotelbar gedronken. Helaas accepteerden ze geen airmiles.

Zondag op de terugweg hebben we een rustige route binnendoor naar huis gekozen. Eerst hebben we nog een korte pitstop gemaakt bij kasteel Hoensbroek. Erg mooi en omdat we de honden hadden, helaas alleen de buitenkant gezien maar daar gaan we absoluut nog eens naar terug. Verder op de route kwamen we langs het pittoreske Thorn, het witte stadje. Na een ietswat teleurstellende Limburgse vlaai bij de lokale bakker zijn we naar huis getuft.