Einde van de trip

Bali was het dus, om precies te zijn Nusa Dua (locatie voor Google Earth: -8.77219, 115.222626). De vlucht was met Malaysian en voor het eerst heb ik een normale maaltijd gehad die prima te eten was. Aangekomen in Bali (stempeltjes en zegeltjes bij de douane) waren we aangenaam verrast door de gastvrije en vriendelijke bejegening door iedereen. Zowel op de luchthaven, hotel, restaurants en op straat, iedereen was zeer vriendelijk. Geen ongeïnteresseerde kauwgomkauwende verkoopsters of zuchtende kelners, wat een verademing! We hebben uiteraard weer veel gezien: hindoe tempels die je werkelijk overal aantreft, op straathoeken, in tuinen van huizen en kleine altaartjes in winkels. Een hele dag met een taxi erop uit want waarom $ 50 betalen voor een huurauto als je voor $ 60 een auto met chauffeur hebt.
Vervoersmiddel numero uno is de brommer. En dan niet de kleine scootermodelletjes zoals in Europa maar door de Japanners en Koreanen verder ontwikkelde schakelbrommers. En hierop zitten dan hele gezinnen, soms wel 5 personen achter elkaar. In het verkeer gaat dat prima want de enige regel lijkt dat er geen regels zijn. Zelfs in Rome rijden ze dan nog braaf. Waarom wachten in de file van twee banen als je er met wat doordrukken ook vier rijbanen van kunt maken. Iedereen maakt rustig ruimte voor elkaar, geen gescheld en getier achter het stuur.
We hadden een lekke band met de auto dus we gingen met Chrish (onze gids en relatie van Evert) naar de garage. Dit was ook een bijzondere ervaring want arboregels zijn hier niet. Dus roken op de werkplek terwijl er overal benzine staat, oude compressor motor die de hele ruimte vergast, motoren open schroeven met de teenslippers aan en kleine kinderen die er tussendoor huppelen met gevaarlijk gereedschap in de hand.
Textiel zou dan goedkoop moeten zijn op Bali maar ik weet ook waarom. Geen mooie strakke t-shirts maar slobberende tenten waarin alleen dikke Amerikanen en Australiers zich thuisvoelen. Dat heb ik maar niet gekocht dus.
Tussendoor ook nog lekker op het strand gehangen, boekje in de ene hand, cocktail in de andere. En natuurlijk met Mike op de jetski's scheuren. Heerlijk vol gas over de golven ('no jump the waves, sir'). Als cadeautje aan onszelf namen we allemaal een full body massage. Dat was erg aan te raden en zeer ontspannend. Jammer dat dat in Europa zo duur is.

Na tien daagjes zat het erop. Ingrid moest weer aan de slag dus na de vlucht naar Kuala Lumpur namen we afscheid. Evert bleef dus we hadden nog drie dagen in deze wereldstad. Petronas Towers bekeken (tot voor kort hoogste gebouwen van de wereld), veel shopping malls, en naar de etnische buurten China Town en Little India. Het was wel weer een koude douche na Bali want hier sloeg de westerse onvriendelijkheid alweer toe. Zal wel een relatie met welvaartsniveau hebben ofzo. Hoe beter het de mensen vergaat, hoe botter hun gedrag. Anyway, het was zeer de moeite waard. Hier kon ik natuurlijk wel slagen voor kleren al hoefde je dit voor de prijs niet echt te doen. Wel een enorme keuze. En Mike haalde bij de brillenboer een zonnebril op sterkte die dan gewoon de volgende dag klaar is. Niks geouwehoer dat de speciale glazen in het buitenland worden geslepen. En de kleur werd ter plekke gedaan, dus tintje lichter of donkerder? U zegt het maar.

Na een ellenlange vlucht (16 uur) zonder slaap waren we toch wel blij de hondjes weer te zien. De weeromstandigheden waren even wennen want meteen nachtvorst is ook wel een beetje veel van het goede. Back to reality dus. Een selectie van de foto's (zo'n 700) zet ik binnenkort wel bij het fotoalbum.