De geboorte van een keuken
In het begin vind je het maar niks. Grauwe kleurloze dozen en een hoop onbestendige losse elementen, schijnbaar willekeurig uitgestald over je woonkamervloer. Die al net nieuw betegeld was nota bene. Maar ja, zo lang verwacht en gewenst dat je je ogen sluit voor de realiteit.
Half acht 's ochtends zat ik fris gewassen op de bank, in blijde verwachting turend naar elke auto die aanstalten maakte voor onze deur tot rust te komen. Nou, de verlossing kwam pas om 9:30 uur. Twee man sterk die dat klusje wel even kwamen klaren vol Kaapverdische moed.
De kastjes stonden al snel. Het aansluiten van water en afvoer was de uitdaging. Want alle installaties zijn keurig gevolgd van de technische tekening maar laat die er nu een andere werkelijkheid op nahouden dan de kastjes. Dat werd dus een ritje Praxis en het verleggen van de aansluitpunten.
's Middags kwam Mike het moraal opporren en strooide ijverig met frikadellen en kippepootjes. Dat hielp want de verwachting was dat ze prima op schema lagen en zo rond 17 uur verwachtten klaar te zijn.
En toen kwam de klad erin. Het keukenblad is van graniet en bestaat uit twee delen. Niets voor niets blijkt want we moesten die met drie man (ja, ik kwam ook in actie) naar de keuken sleuren. En ook hier bleek dat meneer De Opmetert zich vergist had en het keukenblad bijna een centimeter te breed had laten maken. Daar werden de al wat minder montere monteurs niet vrolijk van want een stuk van zo´n blad zagen valt nog niet mee. Dan maar een gat in de muur maken. En zo geschiede.
Ook het installeren van de spoelbak en kraan viel niet mee want design spul is wel mooi, maar niet praktisch. En ook hier moesten de leidingen toch op een ander plekkie.
Toen de voorraad voorverpakte spullen en dozen begon te slinken ontdekten we de inhoud voor de bestekladen. De bestekladen zelf waren natuurlijk nergens te vinden.
Het liep allemaal een beetje tegen dus ik heb onze monteurs maar getrakteerd op Juffrouw Tok. Ik moest ze toch nog even te vriend houden. Uiteindelijk, na een hoop telefoontjes naar het thuisfront van onze nieuwe vrienden, werd de klus om 23:30 uur afgerond. Met een slecht werkende afvoer want het shiffon paste niet, passtuk om de kasten naar de muur aan te sluiten moet opnieuw gemaakt worden en een groot gat in de muur wat ik weer kan dichtsmeren.
Maar ja. Eindelijk is 'ie er dan dus ik zeg niets. Lang verwacht, toch gekomen.
Uploaden foto's naar blog lukte effe niet. Kijk voor de foto's hier.
Half acht 's ochtends zat ik fris gewassen op de bank, in blijde verwachting turend naar elke auto die aanstalten maakte voor onze deur tot rust te komen. Nou, de verlossing kwam pas om 9:30 uur. Twee man sterk die dat klusje wel even kwamen klaren vol Kaapverdische moed.
De kastjes stonden al snel. Het aansluiten van water en afvoer was de uitdaging. Want alle installaties zijn keurig gevolgd van de technische tekening maar laat die er nu een andere werkelijkheid op nahouden dan de kastjes. Dat werd dus een ritje Praxis en het verleggen van de aansluitpunten.
's Middags kwam Mike het moraal opporren en strooide ijverig met frikadellen en kippepootjes. Dat hielp want de verwachting was dat ze prima op schema lagen en zo rond 17 uur verwachtten klaar te zijn.
En toen kwam de klad erin. Het keukenblad is van graniet en bestaat uit twee delen. Niets voor niets blijkt want we moesten die met drie man (ja, ik kwam ook in actie) naar de keuken sleuren. En ook hier bleek dat meneer De Opmetert zich vergist had en het keukenblad bijna een centimeter te breed had laten maken. Daar werden de al wat minder montere monteurs niet vrolijk van want een stuk van zo´n blad zagen valt nog niet mee. Dan maar een gat in de muur maken. En zo geschiede.
Ook het installeren van de spoelbak en kraan viel niet mee want design spul is wel mooi, maar niet praktisch. En ook hier moesten de leidingen toch op een ander plekkie.
Toen de voorraad voorverpakte spullen en dozen begon te slinken ontdekten we de inhoud voor de bestekladen. De bestekladen zelf waren natuurlijk nergens te vinden.
Het liep allemaal een beetje tegen dus ik heb onze monteurs maar getrakteerd op Juffrouw Tok. Ik moest ze toch nog even te vriend houden. Uiteindelijk, na een hoop telefoontjes naar het thuisfront van onze nieuwe vrienden, werd de klus om 23:30 uur afgerond. Met een slecht werkende afvoer want het shiffon paste niet, passtuk om de kasten naar de muur aan te sluiten moet opnieuw gemaakt worden en een groot gat in de muur wat ik weer kan dichtsmeren.
Maar ja. Eindelijk is 'ie er dan dus ik zeg niets. Lang verwacht, toch gekomen.
Uploaden foto's naar blog lukte effe niet. Kijk voor de foto's hier.
<< Home