Chinees en KNO-arts

Op de een of andere manier zijn een paar zaken inherent aan Curacao. Dan niet de cliches zoals zon en strand. Nee Antilliaanse chinees waar Mike een moord voor doet en hij nu een medestander heeft in Carl. Echt lekker eten hoor en niet te vergelijken met Nederland maar elke dag is toch een beetje te veel van het goede. Met een beetje gedram van mijn kant wil het soms nog wel eens wat anders worden. Andere vaste prik op dit eiland is een bezoek aan de arts. Want laat ik nou voor de zoveelste keer last krijgen van oorontsteking. Niet echt prettig maar gelukkig is de redding nabij. Liesje, zusje van Carl is nl. KNO-arts dus voor de zoveelste keer maar weer op naar haar kantoor - heb verdorie haar kantoor vaker gezien dan haar huis .... Ontstekingsremmers gekregen zodat ik straks toch weer kan vliegen - zal toch weer es naar huis moeten. Zwemmen is geen probleem, zolang ik maar niet met mijn hoofd onder water kom: hallo?!

Zaterdagavond zijn we lekker wezen eten en daarna naar Mambo beach. Swingen op het strand en mensen kijken, heerlijk hoor. Zondag met Carl, Ana-Iria en de kids naar Banda Abou gegaan om lekker te zwemmen. Onderweg heb ik mijn vakantiehuisje al gevonden hoor. Precies wat ik wil. Alleen niet de juiste locatie want in dit gebied zit je lekker bij het strand maar voor de rest toch wel ver van alles af hoor. Het blijft een eiland maar het is toch wel lekkerder in de buurt van de stad te zitten. Nog maar even verder zoeken dus.
Gisteren zijn we nog op pad geweest voor stof voor een tafelkleed voor kerst. Zowaar nog wat gevonden ook dus Ana en Mike kunnen aan de slag. Moet natuurlijk hier in mekaar worden geknutseld want in Nederland is daar geen tijd meer voor.