Saba - The Unspoiled Queen

Een bijzonder verrassende ontdekking was wat mij betreft de parel in de Caribische Zee, Saba. Op zaterdag 3 juni vertrokken we en om de reis maar wat avontuurlijks mee te geven kozen we ervoor om met het vliegtuig(je) te gaan. Dat was een belevenis want eerst hadden we een tussenlanding op St. Eustatius ('Statia'), een uit de kluiten gewassen, begroeide rotsblok in de zee. Wel mooi hoor maar Been there, done that.

Verder naar Saba begon de uitdaging. De landing op de baan was nl. niet zo vanzelfsprekend. Deze baan ligt op een schiereilandje en heeft maar een zeer beperkte lengte waardoor alleen kleine vliegtuigen kunnen landen. Nou ja, landen is teveel gezegd. Zodra de wielen de grond raken is het volop in de ankers om niet aan het einde weer in zee te donderen. En het gaat maar net goed (schijnen maar 2 ongelukken gebeurd te zijn sinds de opening in 1958).

Op het eiland hadden we - getipt door Danny - een afspraak gemaakt met een Schots/Iers/Zweedse taxichauffeur: Wayne. Hij pikte ons op na zijn ontbijt met knackebrod en whiskey.

Het eiland is werkelijk prachtig. Allemaal tropisch regenwoud met tussen de heuvels mooie huizen in de Engelse stijl. De straatjes waren soms zo smal zodat er geen auto doorheen kon. alle huizen zijn verplicht in de kleuren wit en groen met rode daken en moderne bouwstijlen zijn verboden. Met een populatie van zo'n 1.800 een rustig oord (politiekorps van 5 agenten). Vanwege ruimtegebrek zijn de meeste graven in de tuinen van de huizen met niet zelden erboven een waslijntje gespannen.
In het regenwoud hebben we een wandeling naar de top gemaakt die een uur zou duren. Werd helaas niet bij verteld dat dit enkele reis was dus drijfnat van de vochtigheid en transpiratie kwamen we boven aan. Wel een fantastische tocht hoor. En toen weer naar beneden. Dan was een beetje hulp wel handig ...

's Middags geluncht in de Ecolodge midden in het woud om daarna nog op tour te gaan met Wayne. Alle hoogtepunten wel gezien hoor, inclusief het hotel waar de royals verblijven (oud en nieuw) en het enige benzinestation van het eiland onderaan in de haven.

Aan het einde van de dag gingen we weer naar beneden voor het luchtveld. Dachten we alles gehad te hebben maar nee. Bij het vertrek van het vliegtuigje hadden we schijnbaar nog niet voldoende vaart dus aan het einde van de baan zakten we een stukje naar beneden richting zee om daarna pas goed de wind eronder te krijgen en we alsnog opstegen. Leuk is anders!

In ieder geval, we kijken weer terug op een geslaagde reis. Maar gauw de agenda's trekken voor het volgende tripje ;)

De foto's moet ik nog uitzoeken maar worden later uiteraard ook geplaatst.